Usullerin Abdülkâdir Geylâni zamanında oluşarak, o günden bugünlere kadar değişikliğe uğramadan geldiğini söylemek mümkün değildir. Bu usüllerin zamanla Kadiri geleneği içerisinde bir birikim sonucu ortaya çıktığını söylemek daha uygun olur.

Kādiriyye’nin beş temel kuralı vardır:

  • Himmeti yüceltmek: Himmetini yükseltenin mânevî derecesi de yükselir.
  • Haramdan sakınmak: Haramlardan sakınanı Allah korur.
  • Hizmeti güzelleştirmek: Hizmeti güzelleştirenin keramet sahibi olması icap eder.
  • Azmi arttırmak: Azmini arttıranın hidayeti sürekli olur.
  • Nimete saygı göstermek: Nimete saygı gösteren Allah’a şükreder, şükredenin de nimeti artar.

Pîr Geylânî’nin tarikatını dayandırdığı esaslar, belirlediği tasavvuf ilkeleri ve yoluna dair koyduğu temel kurallar bir anlamda fütüvvet erkânın gereklerini ifade etmektedir

Kādiriyye’nin genel esasları şöyle özetlenmiştir:

  • Tarikata giriş şartları: Tövbe, züht, tevekkül, kanaat, uzlet, zikir, teveccüh, sabır, murakabe ve rızâdır.
  • Tarikatın hakikati şu hasletlerdir: Tövbe, teslimiyet, kanaat, iradet, riyâzet, uzlet.
  • Tarikatın ahkâmı ise şunlardır: Mârifet, yakīn, sıdk, tevekkül, tefekkür, tezekkür.
  • Tarikatta muvafakat gösterilmesi gerekli esaslar: Hayır, ihsan, fenâ, terk, havf, şevk.
  • Tarikat şu altı esasa dayanır: İlim, hilm, sabr, rızâ, ihlâs, ahlâk-ı hamîde.
  • Kādirî büyükleri Kādirîliği, “aşk yolu” olarak tanımlamışlar; sülûkün Hakk’a muhabbet etme, kalp gözünün Allah’tan başkasına iltifat etmeden O’nu gayriden tenzih etme ve daima Allah’ı zikirle olduğunu söylemişlerdir.